SEIN biedt nieuwe woning bij nieuwe baan

Begin 2023 hoorde Barzilay dat naast woonzorglocatie Cruquius, de hoofdlocatie van SEIN, een appartementencomplex zou komen. ‘Het gebouw had nog geen specifiek doel’, aldus de bestuursvoorzitter. ‘Maar ik wist wel een bestemming, zei ik destijds gekscherend. Ik zag het aanbod van een woning bij een nieuwe baan als een uitgelezen kans om begeleiders buiten de regio te werven waardoor we de arbeidsmarkt binnen de regio minder zouden belasten. Ik hoopte mensen te bereiken die minstens 35 kilometer bij onze organisatie vandaan wonen: zij kunnen vaak geen betaalbare of passende woonruimte vinden terwijl ze het woon-werkverkeer soms als belastend ervaren.’

SEIN als beheerder

Wat als een halve grap begon, werd al snel een serieus traject. ‘Als zorgorganisatie is het lastig om maatschappelijk geld te besteden aan private doeleinden. Een appartement zou bijna drie ton kosten en het hele gebouw zou dus neerkomen op zo’n 2,4 miljoen. Het was een uitdaging om iemand te vinden die het complex wilde kopen, maar we troffen al vrij snel een vastgoedeigenaar die het gebouw exclusief voor ons ontwikkeld en bekostigd heeft. We hebben afgesproken dat wij de appartementen verhuren; wij zijn de beheerder.’

Meer kandidaten dan appartementen

‘Het is een constructie met een heel laag risico, ook voor de partij die het complex heeft aangeschaft. De eigenaar kan het gebouw altijd opnieuw vermarkten. ‘Daar is voorlopig geen aanleiding toe. We zijn in maart 2023 werknemers buiten de regio gaan werven en binnen de kortste tijd hadden we meer kandidaten dan appartementen. Het zijn acht bijzonder duurzame compartimenten geworden. De woningen hebben prachtig uitzicht en staan op driehonderd meter van de werkplek. Als ik jong was, zou ik er zo gaan wonen.’

Lucratief concept

De investering van SEIN is nagenoeg nul, maar de opbrengsten zijn groot. ‘Als ik acht zzp’ers inhuur, heb ik hogere kosten. Bovendien zijn vaste medewerkers goud waard, zeker met het oog op de toekomst. We zijn zeer voorzichtig, maar gezien het lage risico is het uiterst lucratief om dit concept door te ontwikkelen. Twee andere zorgorganisaties in de regio overwegen onze benadering ook, samen met een woningbouwvereniging. Wat daar de boel ophoudt, is het feit dat hun woningaanbod traditionele woningbouw betreft. Bij ons gaat het om compartimenten: binnen een half jaar stond er een heel gebouw. Die aanpak heeft ons geluk gebracht.’

Hobbel

De financiering van het woningaanbod hoeft geen drempel voor vergelijkbare projecten te vormen, denkt Barzilay. ‘Naast vastgoedpartners zijn er pensioenfondsen en andere geldschieters die met een laag risicoprofiel investeringen doen. Het vinden van grond kan mogelijkerwijs wel een hobbel voor zorgorganisaties opleveren: ook Hugo de Jonge worstelt momenteel met dit probleem. Aan de andere kant zijn er veel organisaties met een groot instellingsterrein. Ga in gesprek met de gemeente over de mogelijkheden en zoek een bouwende partij die wil meedenken.’

De behoefte is groot

Volgens Barzilay is het belangrijk om intern een aantal enthousiaste mensen te mobiliseren. ‘Ik moest het personeel duidelijk maken waarom we zo’n aanbod doen. ‘Er waren namelijk medewerkers die zeiden: En ik dan? Ik zoek ook een huis. Werknemers bij wie iets dergelijks speelde, heb ik een voor een persoonlijk gesproken. Ik heb rustig kunnen uitleggen dat we een personeelsprobleem hebben. Uiteindelijk begrepen alle medewerkers onze aanpak. Intussen hebben verschillende vragen mij ertoe aangezet om te onderzoeken of we voor bestaande medewerkers eveneens een personeelsvoorziening kunnen neerzetten. De behoefte is groot en het risico is immers laag. Zo willen wij mensen niet alleen boeien, maar ook binden.’